زمان انتشار:
۱۶/۰۵/۱۴۰۱
یهود ستیز نیستم، فقط مخالف اسرائیل هستم
پس از افشای جنایات هولناک و بی‌سابقه نازی‌ها در دوران هولوکاست و آگاهی جامعه بشری به نتایج یهودستیزی، دشمنی واضح و مشهود با یهودیان در بسیاری جوامع غربی به صورت یک تابو درآمد و برای دو یا سه نسل پس از جنگ جهانی دوم شرم از اینگونه برخورد با یهودیان وجود داشت.
جورج هارونیان – به راستی آیا مخالفت و دشمنی با موجودیت و نفی حق اسرائیل برای دفاع از خود یهودستیزی می‌باشد؟
پس از گذشت نزدیک به ۸۰ سال از پایان جنگِ جهانیِ دوم، جوامع غربی شاهد تحولات فراوانی قرار گرفت و باری‌دیگر این اژدهای نفرت‌پراکن سرش را بلند کرد.
با اطمینان می‌توان گفت، گستردگی این تجربه و آموختن از نسل‌کشی نازی‌ها و هم‌دستانشان، به آن حد در جوامع اسلامی و ایران نبود و تنفر از یهودیان و ترویج یهود ستیزی بر پایه همان تبلیغات هیتلر و گوبلز و همچنین به دلیل اعتقادات مذهبی و تبلیغات رژیم‌هایی مانند جمهوری‌اسلامی همچنان قابل لمس است.
در این نوشتار توجه با آنانی که دشمنی با یهودیان را «حق» می‌دانند و براساس آن پایه اعتقادات مذهبی خود و یا درک مغرضانه از تاریخ دارند و دگر ستیزی را امری معمولی می‌دانند، نیست.
روی سخن با کسانی است که خود را “مترقی” و “آزادیخواه” می‌دانند و از اینکه به آنان برچسب “یهودستیز” زده شود ناخشنود می‌شوند و آن را را یک اتهام ناروا می‌پندارند و می‌گویند «من علیه یهودیان نیستم، فقط با اسرائیل مشکل دارم» چرا به من می‌گویید یهود ستیز؟
در میانه این نوشتار باید اشاره کرد که انتقاد از سیاست‌های دولت اسرائیل ، یهود ستیزی نیست. بسیاری از شهروندان و طرفداران خود اسرائیل با سیاست‌های دولت آن مشکل دارند و شدیدترین انتقادها در رسانه‌های آزاد آن کشور مطرح می‌شود و حتما مشاهده کردید که چگونه (حتی) رییس جمهور و یا نخست‌وزیر نیز مورد اتهام و محاکمه قرار می‌گیرند و از مسیر قانونی از کار برکنار می‌شوند. . این روال هر جامعه باز و دموکراتیک است.نیازی نیست مفسر سیاسی و یا یک تاریخ‌دان باشید تا ببینید که سپهر سیاسی اسرائیل از انواع احزاب چپ و راست ،ملی گرا ،مذهبی ، شرقی و غربی‌تبارو حتی احزاب گوناگون عرب را دارا است. رسانه‌ها بدون سانسور مسائل و انتقادات را مطرح می‌کنند و آزادی تجمع و بیان مورد احترام است.
آنچه که امروز به آن یهود ستیزی مدرن اطلاق می‌گردد، همان دیدگاه غیرمنصفانه و مغرضانه به کشوری است که یهودیان برپا کرده‌اند. همانگونه که پایه تفکرات یهود ستیزانه در طی قرون تعریف ناعادلانه “یهودی” و نقش او در جامعه بود، به همان رویه قضاوت مغرضانه و ناعادلانه بر اسرائیل و یا صیونیزم به مثابه جنبش آزادی بخش یهودیان نیز «یهود ستیزی» می‌باشد.
اگر یهودی فقیر بود و بالاجبار به دوره‌گردی جهت ارتزاق می‌پرداخت، به او یهودی حیله گر اطلاق شدِ که از افراد نااگاه سواستفاده می‌کند و اگر ثروتی می‌اندوخت و صاحب مال و منالی می‌شد او حتما با کلاه‌برداری و رشوه با آنجا رسیدِ و متهم به کنترل بانکداری و اقتصاد آن کشور معرفی می‌شد.اگر یک باورمند یهود به اعتقادات مذهبی خود پایبند بود، پس فناتیک و نجس است و اگر از روی ترس و برای حفظ خود، نام غیر یهودی انتخاب می‌کرد و یهودی بودن خودرا پنهان آنگاه به شیادی متهم می‌شد.
اگر مانند بسیاری از کشورهای اروپایی و حتی خاورمیانه و ایران ، یهودی روشنفکر به احزاب چپ و کمونیست و سوسیالیست ملحق می‌شد که برای حقوق دردمندان و کارگران و فقرا تلاش کند به او مشکوک بودند که جاسوس است و اگر راستگرا و یا ملی گرا بود نیز به همین ترتیب به او برچسب متظاهر می‌زدند.
طی قرون متمادی «یهود ستیزان» همواره دشمنی خود را با یهودیت و یا یهودیان با اتکا به یک مرجع حلاجی می کردند.
اگر زمانی رهبران کلیسای کاتولیک یهودیان را «قاتلِ عیسی» معرفی می‌کردند و به همین دلیل قرن‌ها یهودیان مورد اذیت و آزار، کشتار و به زور تغییر دادن مذهب می‌شدند، در جوامع اسلامی نیز بعضی علما و رهبران مذهبی بودند که بد رفتاری و آزار یهودی را ترغیب می‌کردند و این رویه همچنان توسط حاکمان امروز ایران نیز در راس این تبلیغات هستند.
در دنیای امروز مرجع “حقوق بشر “ است. پس از جنگ‌های خانمانسوز جهانی و تاسیس سازمان‌ملل است که ایده آزادی حقوق تمام انسان‌ها و اینکه باید در مقابل قانون متساوی الحقوق باشند. حق زنان و اقلیت‌های ملی و مذهبی باید رعایت شود و غیره… در خاورمیانه امروز کدام کشور را سراغ دارید که منصفانه دارای شرایط فوق باشد؟؟
رفتاری که گروه های گوناگون چپ در اروپا و آمریکای شمالی نسبت به جنگ اخیر سال ۲۰۲۱ میان گروه اسلامگرا حماس و اسرائیل کردند توجه کنید.
در حالی که آغاز تهاجم با حماس بود و موشک‌های خودرا عامدانه به مناطق غیرنظامی و از موشک‌های خود را از مراکز غیر نظامی غزه مانند مساجد، بیمارستان‌ها و مدارس ارسال می‌کرد و در مقابل پاسخ اسرائیل با ملاحظه این بود که کمترین تلفات انسانی باشد، شاهد آن بودیم که پس از چند روز در تمامی پایتخت‌ها و شهرهای عمده اروپای غربی و آمریکا، تظاهرات پرشور بر علیه اسرائیل برگزار شد که بسیاری با حملات به مراکز یهودی و توهین و آزار به یهودیان آن شهرها نیز همراه بود.
انواع اتهامات علیه عملکرد ارتش دفاعی اسرائیل مانند «آدمکش، کودک کش، نازی‌های نوین» داده شد. حال می‌توان پرسید، این جریان‌ها و افراد در زمانی که روسیه، سرزمین چچن را بیرحمانه بمباران می‌کرد کجا بودند؟؟ زمانی که رژیم اسد بر سر مردم سوریه بمب شیمیایی ریخت و صدها هزار انسان را کشت، صدایشان درآمد؟. آیا زمانی که ارتش ترکیه بر سر کردهای عراق و سوریه بمب می‌ریخت، تظاهراتی کردند؟ آیا زمانی که صدها جوان ایرانی در خیابان‌های ایران بیرحمانه هدف گلوله‌های عاملان رژیم بودند، خیابان‌های لندن، پاریس و برلین پر از تظاهر کننده بود؟
در تمامی مورد که اشاره شد، خیر و حال این سوال مطرح می‌شود که چرا چپگرا غربی و غیر غربی همچون ضرب‌المثل «خون‌شان به جوش می‌آید» در رابطه با اسرائیل برخورد می‌کنند؟ این چه حساسیتی است که دارند؟
می‌گویند سرزمین دیگران را اشغال کرده‌اند و آنان را از خانه‌های آبا و اجدادی بیرون کرده‌اند؟ تو گویی که دنیا یا سیاه است و یا سفید.
در بالا تکرار کردم که یهودی‌ستیزی به سادگی همان قضاوت ساده لوحانه و بدون دانستن همه جوانب است. آنهایی که در این نزاع، اسرائیل را مقصر می‌پندارند و دیدگاه «دگر ستیز» جوامع عربی و اسلامی را نادیده می‌گیرند، قساوت‌های اعراب را نمی‌خواهند بدانند و منکر آزادی‌ها و پیشرفت‌های اعرابِ شهروندِ اسرائیل هستند و می‌توان گفت بدون شک «یهود ستیز» هستند.
ما امروز شاهد اتحاد نامقدس میان اسلامی‌گرایان تندرو و جناح چپ سیاسی هستیم و هرکدام به راه خود ولی با اشتراک در یک هدف یعنی نابودی کشور یهودیان پیش می‌روند.
همانگونه که یهودی در جوامع مسیحی یک وصله غیر متجانس محسوب می‌شد و مورد تبعیض و آزار بود، اسرائیل نیز مانند یک وصله قابل توجه در میان کشورها و جوامع خاورمیانه است که سازگاری با آن جوامع ندارد . یهودستیزی همان نپذیرفتن فرد، گروه یا کشوری است که با تو تفاوت دارند.
دشمنی با اسرائیل همان یهود ستیزی است.
